Judy Garland. Na końcu tęczy

Gdyby mnie podłączyć do prądu, oświetliłabym cały Manhattan  - mówiła Judy Garland. Gwiazda światowego kina, aktorka o wybitnym talencie i unikatowym głosie. Legendarna postać – ikona popkultury. Karierę zaczęła jako Frances Ethel Gumm, w wieku 13 lat podpisała kontrakt ze słynną firmą filmową Metro-Goldwyn-Mayer. Międzynarodową sławę przyniosła jej rola Dorotki Gale z Czarnoksiężnika z krainy Oz oraz przebój Over the rainbow/Na końcu tęczy.  Artystyczne sukcesy Judy Garland splatały się z życiowymi porażkami: walką z nałogami, długami, kolejnymi nieudanymi małżeństwami, brakiem prywatności. W spektaklu Garland opowiada historię swojego życia – śpiewająco. Świetna rola Beaty Rybotyckiej, wykonującej największe przeboje Garland.

Spektakl Teatru STU rozgrywa się w specyficznej scenografii. Scena podzielona została tu na dwie przestrzenie: estrady i hotelowego pokoju. Choć wiążą się z nimi odmienne konotacje, trudno nazwać je odrębnymi – nieustannie się one łączą i przenikają, podobnie jak w życiu artystki.
Przedstawienie to nie jest jednak widowiskiem przesadnie sentymentalnym, nie sposób go też nazwać patetycznym hołdem złożonym piosenkarce. Sporo jest tu zabawnych scen, choćby tych związanych z koniecznością opłacenia hotelowego pokoju.
Trudno w sytuacji, w jakiej znalazła się pod koniec życia Judy Garland, oczekiwać jednak happy-endu. Ważny jest natomiast sposób, w jaki pokazuje się dramat piosenkarki. Na płaszczyźnie scenografii szczególną uwagę zwraca ekran, na którym wyświetlany jest portret Judy Garland. Czy to za pośrednictwem nieruchomych fotografii, czy też filmów, nieustannie towarzyszy ona grającym na scenie aktorom. (…) Główną rolę przeznaczono Beacie Rybotyckiej, która – trzeba to przyznać – świetnie sobie z tym wyzwaniem poradziła. Brawurowo wciela się w postać Judy, a jednocześnie wnosi do tej historii pewien indywidualny, osobisty rys.

Barbara Englender, Kwiatów się nie pije, „Dziennik Teatralny Katowice”